Środa, 8 Maja

Dzieje Apostolskie 20,17-18a.28-32.36.

Paweł z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych Kościoła.
A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: «Uważajcie na samych siebie i na całe stado,
nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią.
Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada.
Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.
Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was.
A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi».
Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi.

Księga Psalmów 100(99),1-2.3.4b-5ab.

Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością,

Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki.

List do Rzymian 8,31b-39.

Bracia: Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?
On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?
Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia?
Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?
Jak to jest napisane: «Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce na rzeź przeznaczone».
Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.
I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce,
ani co jest wysoko, ani co głęboko, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Ewangelia wg św. Jana 10,11-16.

Jezus powiedział: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.
Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza;
najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.
Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

Św. Aelred z Rievaulx

Dobry Pasterzu, Jezusie, jesteś naprawdę dobrym pasterzem, pasterzem pełnym życzliwości i czułości. Do Ciebie wznosi się okrzyk nieszczęsnego pasterza: pasterza słabego, nieporadnego i nieużytecznego (por. Łk 17,10), jednakże wciąż pasterza Twoich owiec. Tak, do Ciebie, Dobry Pasterzu, wznosi się krzyk tego pasterza, który nie jest dobry; do Ciebie woła, zaniepokojony o siebie i o Twoje owce. Ty znasz moje serce, Panie: wiesz, że moim pragnieniem jest wydanie wszystkiego, co dałeś Twemu słudze za tych, których mi powierzyłeś, a nawet więcej — wydać samego siebie, nie licząc na nic w zamian (2Kor 12,15). […]
Ty sam przecież wydałeś się za nich. Naucz mnie zatem Panie, twojego sługę, naucz mnie, przez Ducha Świętego, jak wydawać się za nich... Dopomóż mi Panie, dzięki Twej niewyrażalnej łasce, znosić cierpliwie ich słabości, współczuć z dobrocią, wspomóc z rozwagą. Niech Twój Duch nauczy mnie, jak pocieszać strapionych, umacniać bojaźliwych, podnosić upadających, jak być słabym ze słabymi, jak dzielić ranę z upadającymi i stać się wszystkim dla wszystkich, aby wszystkich zdobyć (2Kor 11,29; 1Kor 9,19.22). Włóż w moje usta słowo prawdziwe, uczciwe, sprawiedliwe, aby wzrastali w wierze, nadziei i miłości, w czystości i pokorze, w cierpliwości i posłuszeństwie, w ochotnym duchu i czystości serca. Skoro Ty dałeś im tego ślepego przewodnika (Mt 15,14), niedouczonego nauczyciela, niezdolnego przywódcę poucz zatem tego, którego ustanowiłeś nauczycielem, prowadź tego, któremu nakazałeś prowadzić innych.