Czwartek, 4 Września

List do Kolosan 1,9-14.

Bracia: Od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy za was się modlić i prosić Boga, abyście – przez całą mądrość i duchowe zrozumienie – doszli do pełnego poznania Jego woli,
by już postępować w sposób godny Pana, ku pełnemu Jego upodobaniu, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i wzrastając przez głębsze poznanie Boga.
Niech potęga Jego chwały w pełni umacnia was we wszelkiej cierpliwości i stałości.
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości.
On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna,
w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.

Księga Psalmów 98(97),2-3ab.3cd-4.5-6.

Pan okazał swoje zbawienie:
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją

dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.

Przy trąbach i przy głosie rogu, 
na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Ewangelia wg św. Łukasza 5,1-11.

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret –
zobaczył dwie łodzie, stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci.
Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.
Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!»
A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci».
Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać.
Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały.
Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym».
I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali;
jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił».
I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Ludolf z Saksonii

Piotr rzucił się z pokorą do stóp Jezusa. Uznał w Nim Pana i powiedział mu: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym i nie jestem godzien przebywać w Twoim towarzystwie. Odejdź ode mnie, bo jestem jedynie człowiekiem, a Ty Bogiem-Człowiekiem, jestem grzesznikiem, a Ty jesteś święty, jestem sługą, a Ty Panem. Niech istnieje między nami odległość, między mną, który oddalił się od Ciebie kruchością natury, brzydotą moich win i słabością mej władzy”.
Ale Pan pociesza Piotra, pokazując mu, że połów ryb oznacza, że będzie on rybakiem ludzi. „Nie obawiaj się, mówi mu, nie bądź przerażony; wierz raczej i raduj się, bo jesteś przeznaczony do większego połowu; inna łódź i inne sieci będą ci dane. Aż dotąd łowiłeś ryby z siecią, odtąd słowem będziesz łowił ludzi. Świętą nauką przyciągniesz ich na drogę zbawienia, bo jesteś wezwany do służby przepowiadania. Słowo Boże podobne jest do haczyka rybaka. Podobnie jak haczyk nie łapie ryb, jeśli najpierw ona go nie złapała, także słowo Boże nie łowi człowieka na życie wieczne, jeśli to słowo najpierw nie przeniknęło jego umysłu. Odtąd będziesz łowił ludzi. Odtąd, to znaczy po tym, co się wydarzy, po świadectwie twej pokory powierzone zostanie ci zadanie łowienia ludzi. Bo pokora ma moc przyciągania, a żeby rozkazywać innym, dobrze jest wiedzieć, że nie należy chlubić się swoją mocą”.